Eindelijk kwam de langverwachte toestemming van Gatti om naar de Mountains of the Moon te vertrekken. De hele wereld was 'standing by' voor VQ5GHE. Helaas, door toedoen van Commander Gatti, werden slechts 251 QSO's gemaakt.

Uganda, eindelijk

Bob had alle noodzakelijke radioapparatuur van de Shack on Wheels overgebracht naar een van de kleinere vrachtwagens. Vanuit een stoel in de nieuwe shack was elk apparaat goed te bedienen, een ongekende luxe. Pas op 12 juni kregen Jim Powers de verslaggever, en Bob Leo, de zendamateur, van Gatti te horen dat ze twee dagen later naar Uganda zouden vertrekken (op maandag 14 juni, 1948). De DX-wereld zat met smart op een signaal uit VQ5 te wachten. Jim en Bob hadden er zin in, het zou een mini-expeditie worden van 2 man, een zendamateur en een verslaggever. Om 6 uur vertrok de nieuwe "Shack in Truck", richting Uganda, met een omweg via Nairobi, Kenya. Onderweg zagen ze Weldon King (op terugreis van Nairobi), die met zijn truck vastzat in de modder op de Loita vlakte. Weldon werd geholpen, waarna de reis werd vervolgd. Maar niet voor lang want het tweetal kwam zelf vast te zitten in de vette zwarte Gumbo. Een uurtje modderen voor het opleggen van de modderkettingen was het resultaat. In Narock werd brandstof getankt. Nog een keer werd gestopt onderweg, weer om voor wegenwacht te spelen. Een vrachtwagen stond langs de route met een klapband, en de inzittenden hadden vergeten om gepast gereedschap mee te nemen. Het laatste stuk naar Nairobi, waar ze zouden overnachten, was een peuleschil, de weg was zelfs geasfalteerd. In Nairobi hadden ze een dag oponthoud. Een gerepareerde power unit werd opgehaald bij het filiaal van International Harvester, die was nodig in Uganda. De hele stad werd afgezocht naar fatsoenlijke landkaarten van Kenya, Tanganyika en Uganda. Bob bracht een bezoek aan VQ4ERR, Robbie Robson, in 1948 de bekendse zendamateur van Kenya. Met Weldons fototoestel, dat Bob had mogen lenen, werden de drie zenders, de SX42 en diverse draaibare beams van VQ4ERR, alsmede de eigenaar zelf, op de plaat vastgelegd. De dag werd verder doorgebracht met een bezoek aan het Amerikaanse consulaat, en een bezoek aan een reisbureau. Want Bob wou gaag weten hoe je het beste van Nairobi in Saudi Arabia kon komen. Van Nairobi tot Nakuru ging het met een gangetje van 60 mph over de asfaltweg, lekker snel, tegenliggers waren er nauwelijks. De evenaar werd een paar keer gepasseerd. De nacht werd doorgebracht in Eldoret, waar zelfs een modern en opgeruimd hotel te vinden was. Jim had ontdekt dat het absoluut verkeerd was om 2 paar schoenen buiten de deur te zetten om gepoetst te worden. Want als je de modderschoenen, overdag gedragen, naast de veel schonere schoenen, welke s'avonds waren gedragen, samen liet poetsen, dan werd enkel het schone paar van nieuwe schoenpoets voorzien. Het modderpaar lieten de hotelbedienden ijskoud staan. De vierde dag was de dag van de funny places, zoals Kapsabet, Kakamega, Busia, Mumias, Iganga, enz. Overnacht werd in Jinja in hotel Ibis aan Lake Victoria, zelfs de regen kon de pret niet drukken. Op weg naar Jinja hoorden de inzittenden een enorme knal, Jim sloeg haast met zijn hoofd tegen het dak van de truck. Niet een maar twee banden bleken kapot te zijn, een had zelfs een scheur van 30 centimeter. Er was maar een reserveband, er bleef dus niets anders over dan de tweede band in de truck te leggen, en verder te rijden. Dat kon natuurlijk want de truck had dubbele wielen. In Busia bleek de enige in voorraad zijnde band, de juiste maat te hebben, en met een beetje hulp waren ze weer op weg De volgende morgen arriveerden ze al vroeg in Kampala, na eerst de brug over de Ripon Falls over te steken. Hier begint de Victoria Nijl op zijn lange weg naar de Middellandse Zee, de magnifieke waterval wordt door het Victoria-meer gevoed. In Kampala werden 3 vaten met brandstof geladen, en brachten ze een snel bezoek aan VQ5PBD en VQ5TCP. Peter, VQ5PBD, met wie Bob een paar QSO's vanuit Tanganyika had gemaakt waarschuwde voor het voortdurend tekort aan stroom. Maar dit probleem was bekend, daarvoor was in Nairobi het agregaat opgehaald. On half een begon het tweetal aan de laatste 202 mijl naar Fort Portal, aan de voet van het Ruwenzori gebergte. Ze vorderden langzaam, er zaten teveel bochten in de overigens goede weg naar "The Mountains of the Moon". Vijftig mijl voor hun eindbestemming hoorden ze een merkwaardig geluid achter uit de auto komen en stopten voor een inspectie. Maar goed ook want het dubbele wiel linksachter zat nog maar met 1 bout vast, in plaats van 6. Geen probleem voor Jim en Bob, er bleef niets anders over dan de twee voorwielen van een aantal bouten te beroven, om daarmee het voertuig weer rijklaar te maken. Voorwaar een omvangrijke klus, zelfs de achteras moest voor de reparatie gedemonteerd worden. Gelukkig kregen ze hulp van een Indiër en zijn zwarte chauffeur. Om middernacht was de klus geklaard, en konden ze weer door. Er werd nog een paar keer gestopt voor het bijvullen van de brandstof en voor het schoonmaken van de carburator. Om 4 uur s'nachts vonden ze hun verblijf in Fort Portal. Na het ontbijt gingen ze naar de Boma, voor een bezoek aan de D.C., de Districts Commisioner. Die bleek niet op de hoogte te zijn van hun komst. Oei, dat zat niet goed. Ook de Immigration Officer bleek niet blij te zijn met die snuiters en die vrachtwagen vol met apparatuur. Bob had in de haast om weg te komen bij Gatti zijn paspoort vergeten, en het visum van Jim was verlopen. En de radio-apparatuur maakten Jim en Bob wel erg verdacht. Ze kregen geen toestemming om te zenden. Dat was niet zo erg, want de zender, de HT-4E deed het toch niet. Bob begon s'middags met de reparatie van de zender, nadat eerst de antenne was opgezet, en de extra lading uit de vrachtwagen was verwijderd. Hij had de hele zaterdagavond en de zondagmorgen nodig om dat ding te repareren. Jim kreeg het, met veel diplomatie, voor elkaar dat de lokale overheid toch toestemming gaf om VQ5GHE in de lucht te brengen. Het eerste QSO was met Zuid Afrika, en daarna volgde een aantal Amerikanen, verspreid over het hele land. Bob bleef doorgaan tot diep in de nacht. Het was een absoluut gekkenhuis op de band, een enorme puinhoop. De condities waren uitstekend, iedereen bleef maar roepen, het zwakste rapport dat VQ5GHE kreeg was 589. Ook op maandagmiddag ging het gekkenhuis door. Maar niet voor lang want de District Commissaris kwam voorbij en dwong Bob te stoppen. Hij had wat telexen verstuurd, en daarna geen geldige papieren ontvangen, dus was VQ5GHE illegaal. Nou bedankt Commander Gatti, voor het niet meegeven van de juiste papieren, en voor het niet informeren van de lokale overheid van onze komst, was Bob's teleurgestelde reaktie. En de DX-gemeenschap bleef zich maar afvragen waarom VQ5GHE niet meer te horen was. Er werd een nieuwe telex naar de D.C. in Entebbe gestuurd om te mogen uitzenden. En in afwachting daarvaan bleef niets anders over dan echt vakantie te houden in Fort Portal. Het Ruwenzori gebergte, de echte naam voor The Mountains of the Moon, 40 kilometer verderop waren meestal onzichtbaar door de wolken. Zaterdag 26 juni kwam toch de toestemming om te mogen zenden. VQ5GHE was weer in de lucht, tot in de kleine uurtjes. Ook nu was de puinhoop op de band hetzelfde, iedereen wou werken met "The Mountains of the Moon". Helaas was de pret was maar van korte duur, want Bob en Jim moesten zondagmiddag 27 juni weer richting Kampala. Ze waren die dag nog even aktief als VQ5HEG (mobiel) en maakten 18 QSO's. Het resultaat aan QSO's vanuit Uganda Protectoraat was magertjes. Slechts 251 van de 'deserving' hadden het log gehaald. © PA0ABM

De eerste Grand HAM DXpeditie 1947-1948

VQ5GHE, Uganda