Jouw weg vind je op geen enkele kaart
Welkom
In 1998 maakte ik mijn tweede reis naar het Wilde Westen. Natuurlijk was het gebied niet meer zo
wild als in de tijd van Lewis en Clark, van Kit Carson, Calamity Jane, Geronimo, Crazy Horse, en
ga zo maar door. Tijdens die reis zijn we ook afgedaald in de Grand Canyon. En als je afdaalt, dan
moet je ook weer omhoog. Er moest dus gewandeld worden. Nou we zijn afgedaald in dat grote
diepe kloofdal..
Sinds die tijd is het wandelen een deel gaan uitmaken van mijn leven. In het begin was Walcheren
het gebied waar ik voornamelijk te vinden was. Ik woonde toen in Vlissingen. In 2004 zijn we in
West Brabant gaan wonen. In Huijbergen. En dat dorp ligt aan de rand van het
grensoverschrijdende Nationale Park De Kalmthoutse Heide. Logisch dat de Kalmthoutse Heide
het gebied is waar ik het meeste wandel. Alleen of met anderen zoals mijn buurvrouw, mijn
vrienden of met mijn zoon en kleinkinderen.
Wandelmaatjes
De eerste wandel ervaringen van mijn broer en mij zijn van 1998. Ik ben daarna dus blijven
wandelen en voltooide de vierdaagse van Nijmegen in 2002 (4 maal 40 km).
Samen met mijn zoon Ruud heb ik in 2005 een lang weekend in de Franse Gorges du Verdon
gewandeld. Deze Gorges vormen het grootste kloofdal van Europa, en staat na de Grand Canyon,
op de tweede plaats van de grootste kloofdalen op aarde.
Tijdens een week vakantie, samen met radio-vrienden, heb ik mijn eerste echte wandelingen in de
bergen in Liechtenstein volbracht. , De hoogste berg daar was de Augstenberg, met zijn 2368
meter de op een na hoogste berg van Liechtenstein.
En mijn wandelpartner op weg naar Santiago de Compostela was mijn Belgische vriendin May.
Toen kwam ook weer mij radiovriend Richard en zijn vrouw Mia in beeld. En met hun heb ik heel
wat meerdaagse wandelingen volbracht.
En natuurlijk mag ik de wande-estafettes van Parijs naar Rotterdam voor het goede doel niet
vergeten. Samen met de vrienden van de stichting Walk for Sophia.
In het Otztal in het Oostenrijkse Tirol heb ik twee maal gewandeld. Eerste met mijn broer Martin
en familie van zijn vrouw. En de tweede keer met mijn zwager Sjef.
In 2018 en 2019 ben ik, samen met mijn Belgische wandel vriendin May bezig geweest met met
de Camino. Wandelen van Nederland naar Santiago de Compostela. Niet in een keer, maar in
etappes.
WIJ WANDELEN
Wij wandelen door het middaguur,
wij wandelen, wij wandelen,
terwijl wij ‘t schone der natuur
in ons gesprek behandelen,
wij wandelen !
De dodde in het groene lis
kan ons gemoed begoochelen,
in alle beken verse vis,
in alle bomen vogelen,
ja vogelen!
Een wandeling door het platteland,
dat is beslist geen luieren:
o, ‘t is gezond en int’ressant,
langs veld en beemd te kuieren,
ja, kuieren!
Wij wandelen tot de avond valt,
wij wandelen en huppelen,
tot iemand die zijn koeien stalt
ons uit de wei komt knuppelen.
Dan moeten wij hier snel vandaan,
maar morgen, morgen, morgen gaan
wij wandelen!
gedicht van Willem Wilmink